Mijn vriendin houdt van stoere Spanjaarden
24-05-2018

Ik ken Spanje niet echt eigenlijk. Als wijnland dan. Mijn vriendin las ooit op een wijnkaart van een bar in Amsterdam de omschrijving van een Tempranillo. “Een stoere Spanjaard”, daar houd ik wel van zei ze. Wat zij, laat staan de wijnbar daar mee bedoelt weet ik op de dag van vandaag nog steeds niet. Al doen Spaanse wijnen mij wel vaak denken aan een wat krachtigere stijl wijn, met wat tannines. Lekker bij een goed stuk vlees zeg maar.
Kleur
Als ik de fles open zie ik dat de wijn een lichtpaarse kleur op de kurk heeft achtergelaten. Ik merk dat ik zin krijg om een slok te nemen. Een kwart glas schenk ik in en mijn oog valt gelijk op de iets wat bijzondere kleur. Het doorzichtige rood-oranje denken aan een sherry of port. De wijn heeft veel alcohol ruik ik. Doet ook wel wat zoetig aan.
Wat zit er in het glas?
Even ruiken. De wijn geeft een indruk van pruimen en bosbessen. De eerste slok is wat zurig. Ik zet de wijn eventjes weg en ga ik mijn lamskoteletten voorbereiden. Tegelijkertijd neem ik even wat toast om mijn mond te neutraliseren. Ik vermoed dat het zure eerder komt van het biertje van eerder op de middag.
Opnieuw een slok. En JA, de wijn is nu zo veel mooier. Wat gelijk opvalt dat na het doorslikken van de wijn, de mond aangenaam droog wordt. De wijn is zeker niet wrang, maar trekt op plezierige wijze weg.
Wat vertelt de fles?
Het is een leuke fles overigens. Best wel hip, gek etiket. Wat research naar andere wijnen van dit huis leert mij dat alle etiketten zo lekker gek en opvallend zijn. Het etiket vertelt niet zo veelt, maar na even zoeken wordt ik er aan herinnert dat de Monastrell eigenlijk dezelfde druif is als de Mourvèdre uit Frankrijk.
Qua smaak herken ik dan nu ook weer het toegankelijke karakter. De Monastrell doet het goed in warme gebieden. Laat het nu zo zijn dat deze wijn uit het zuiden komt, nabij Alicante. Door de hoge ligging van de domeinen, is het klimaat perfect voor de wijnproductie.
We gaan eten!
Het lamsvlees - met champignons en uitjes meegebakken - heeft een sterke smaak. De Monastrell doet het goed bij dit vlees. Doordat het de mond droogtrekt, blijft het vlees ook niet vervelend hangen.
Nog even ruiken aan de wijn brengt een nieuwe dimensie met zich mee. De wijn ruikt eigenlijk best wel muffig. Maar niet vervelend! Laat het fruit dat ik eerder beschreef even rotten. En ruik.
Een pak van m’n hart
Stoere Spanjaarden. Ik vraag aan mijn vriendin wat ze daar nou mee bedoelt. Ze vertelt me over de Spaanse stijl wijn die zij zo aangenaam vindt. Een wat oudere, maar zwoele Rioja, op hout gerijpt.. Een pak van m’n hart, want ik ben een slanke, blonde Kaaskop.
Is deze 2015 Penedès een stoere Spanjaard? Nee, meer een flamengo danseres zegt ze.
Finca Bacara
Crazy Grapes 2015
Kleur: Rode wijnen
Land: Spanje
Gebied: Jumilla
Wijnhuis: Finca Bacara
Druivensoort: Monastrell